Ik nodig mezelf en anderen uit om ruimte te maken voor het ware zelf, zonder angst en zonder oordeel. Gevoed door pijn en schoonheid, en ingebed in een breder creatief en psychoanalytisch proces, schilder ik zonder gedachten in abstractie, formalisme en materialiteit. Ik smeer, smelt, kras en schraap tot harmonie en verstoring samenvallen, en tijdloze compositie en expressieve rebellie elkaar in balans vinden. Zo wordt mijn werk een stil verzet tegen controle en schijn.